به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، صدیقه قاسمی مادر شهید غواص احراز هویت‌شده امروز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در شهرستان فریدونکنار، اظهار کرد: چهار فرزند دارم، چهار پسر که سایه سر من شدند و در زندگی جز خوبی از آنها چیزی ندیدم؛ عباس، قاسم، علی و مسلم که همه با هم رفیق بودند و زندگی خوبی داشتیم.

مادر شهید مسلم رسولی‌کناری افزود: غیر از مسلم که به فیض شهادت نائل آمد، هر سه فرزندم رزمنده بودند و با افتخار در خط ولایت و رهبری هستند اما درباره مسلم و از خوبی‌هایش هرچه بگویم کم است، مسلم در سال 1346 به‌دنیا آمد و دوران کودکی خود را با مظلومیت خاص و آرامش در چهره و شادابی گذراند.

وی ادامه داد: مسلم خیلی دوست داشتنی بود و ما را اذیت نمی‌کرد، به درس و مشق خود هم خیلی علاقه داشت و پیگیر بود، تا کارش تمام نمی‌شد، از مسئولیتی که پذیرفته بود، رها نمی‌شد.

مادر شهید رسولی بیان کرد: مسلم دوران ابتدایی را در مدرسه روبه‌روی مسجد جامع و پشت بازار روز فریدونکنار گذراند، دانش‌آموز مودب، با انضباط و خوبی بود، عاشق امام و ولایت بود.

وی اضافه کرد: همسرم در همان خردسالی فوت کرده بود اما مسلم در کارهای خانه بسیار به من کمک می‌کرد؛ به حجاب، امر به معروف و نماز تأکید فراوان داشت.

مادر شهید رسولی خاطرنشان کرد: هرگز ورزش را فراموش نمی‌کرد، فوتبالیست خیلی خوبی بود و در کنار ورزش به روحیه جوان‌مردی تاکید خاصی داشت، شناگر خوبی هم بود و به بچه‌های محل شنا کردن یاد می‌داد.

وی یادآور شد: مسلم همیشه می‌گفت باید شهید شوم، فقط خدا کند که همچون مادرمان حضرت فاطمه زهرا (س) مفقود شوم؛ در نهایت مسلم در 19 سالگی در سال 1365 در عملیات کربلای چهار و منطقه عملیاتی ام‌الرصاص مظلومانه به شهادت رسید.

مادر شهید رسولی‌کناری افزود: وقتی خبر شهادت مسلم را آوردند، یادم آمد که آخرین بار می‌گفت مادرجان الان که سومین یا چهارمین‌بار است دارم به جبهه می‌روم، حس می‌کنم قرار است به مولایم امام حسین (ع) بپیوندم، می‌دانم که شهید می‌شوم فقط از شما می‌خواهم اگر مفقود نشدم و جنازه‌ام را آوردند گریه و زاری نکنید و شیون نزنید.

وی ادامه داد: مسلم از بچه‌های مسجد جامع، گلزار شهدا و تکیه معصوم‌زاده بود، عضو یک گروه شده بود که نامش را کوثر گذاشتند و فعالیت می‌کردند، آن روزها مسلم و دوستانش در گروه کوثر با محوریت حضرت فاطمه زهرا (س) کار می‌کردند.

مادر شهید رسولی‌کناری در پایان گفت: فعالیت‌های آنها بیشتر قرآنی، احکام، فرهنگی و حتی ورزشی بود، جوانان زیادی را دور خود جمع کرده بودند، به خاطر همین عشق زیاد به حضرت زهرا (س) می‌گفت دوست دارم مفقود شوم و همین هم شد.